Locatie
De Tent of Nations bevindt zich op een heuvel ca. 6 kilometer ten zuidwesten van Bethlehem, bij het Palestijnse dorpje Nahalin (zie hier plaats en route op Google Maps). Het land omvat 400 dunum (= 40 hectare) en is omringd door vijf Joodse nederzettingen, die onderdeel zijn van Gush Etzion. Het gebied waar Tent of Nations zich bevindt, is onderdeel van Westbank Gebied C.
|
A, B, C gebieden op de Palestijnse Westbank
Tijdens de Oslo-akkoorden (1994) is de afspraak gemaakt de Westbank in drie gebieden op te delen. Dit was bedoeld als een tijdelijke maatregel, als startpunt van een proces om de hele Westbank onder Palestijns beheer te brengen.
Gebied A: De Palestijnse Autoriteit oefent zowel het burgerlijk bestuur als het veiligheidstoezicht uit. Gebied A bestaat uit Palestijnse steden en omvat ruim 15 % van de Westbank. Gebied B: De Palestijnse Autoriteit oefent het burgerlijk bestuur uit en het veiligheidstoezicht is in handen van het Israëlische leger en veiligheidsdiensten. Dit omvat bijna 25 % van de Westbank. Gebied C: Dit valt volledig onder Israëlisch militair gezag, voor zowel veiligheid als het burgerlijk bestuur. Dit omvat 60 % van de Westbank, en bestaat van oudsher voornamelijk uit (privé)landbouwgrond van Palestijnen. De Palestijnen die nog in gebied C wonen, zijn voor bouwvergunningen, stromend water en aansluiting op het elektriciteitsnet afhankelijk van toestemming van het Israëlische leger. In de praktijk wordt deze toestemming slechts zelden verleend. Ook veel landbouwgronden in gebied C zijn beperkt of niet toegankelijk voor Palestijnen. Veel Palestijnen zien zich hierdoor gedwongen naar A-gebieden (de Palestijnse steden) te verhuizen, die daardoor overbevolkt raken. Lees hier meer informatie over Westbank Gebied C |
Landovername in Westbank Gebied C door Israël
B'tselem, een Israëlische mensenrechten-organisatie, beschrijft in haar rapport Under the Guise of Legality - Declarations of State Land in the West Bank (2012) hoe Israël sinds 1967 steeds meer land van Palestijnen in Gebied C overneemt voor ‘algemeen gebruik’, wat in de praktijk betekent dat dit land wordt gebruikt voor de bouw van nieuwe Joodse nederzettingen, natuur-reservaten of militair gebied. Dit Israëlische beleid is gebaseerd op lokale landwetten, die teruggaan op wetten uit de Ottomaanse tijd, wetten van het Brits Mandaat en Jordaanse landwetten. B’tselem laat zien hoe de wijze waarop Israël deze wetten toepast, onwettig is omdat ze hiermee land dat privébezit is van Palestijnen, onrechtmatig overneemt.
|